5 ωρες πριν ...

μπει ο καινουργιος χρονος και τον συναντησουμε




..........ειμαι ετοιμη να μπω σε μια μπανιερα με αφρολουτρο σοκολατα και να χαλαρωσω.....
το φορεμα του ρεβεγιον ειναι πανω στο κρεββατι , οι μαυρeς λουστρινενιες γοβες απο κατω και το καλυτερο χαμογελο φωτιζει το προσωπο μου........
Ειναι γιορτη!!!.....και ειμαι στην καλυτερη διαθεση για να αποχαιρετησω το 2007 και οτι εφερε αυτο μαζι του........

Δεν ξερω αν ηταν καλη η κακη χρονια , μαλλον προς το μη καλη θα καταληξω γιατι μου πηρε φευγωντας ενα πολυ αγαπημενο μου προσωπο.....καταλαβα τι θα πει να χανεις ενα τοσο δικο σου νεο ανθρωπο και να μενουν ονειρα στη μεση......το 2007 ενοιωσα τι θα πει θανατος......και προχωρησα.......προχωρω...δυσκολα αλλα προχωρω ...φιλοσοφωντας οσο μπορω και προσπαθωντας να γινω δυνατη να αντιμετωπισω και οτι αλλο ερθει τα επομενα χρονια.....

εφερε και νεα προσωπα κοντα μου , που εγιναν γρηγορα αγαπημενα .....και που θελω να μεινουν κοντα μου για πολυ, μαζι με ολα τα αλλα που ηρθαν και εμειναν τα προηγουμενα χρονια...
ειχα και πολλες συγκρουσεις και καταλαβα τι μετραει για μενα στους αλλους και συνειδητοποιησα τι θελω και τι αναζηταω μεσα απο τις σχεσεις μου φιλικες, οικογενειακες, προσωπικες, εππαγγελματικες ....
Τι τελικα με εμαθε το 2007?
Να ειμαι πιο απλη.....Να βλέπω το νοημα της στιγμης και να μη μιζεριαζω....
Η ζωη ειναι απλες καθημερινες στιγμες και η ευτυχια μας κρυβεται σε αυτες......

Να ΖΟΥΜΕ , να ΑΓΑΠΑΜΕ και να ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ!!!
και το 2008 που ειναι στο δρομο και σε λιγο θα μας χτυπησει την πορτα να μας κανει να θελουμε να κανουμε τον κοσμο αυτο που ζουμε ΚΑΛΥΤΕΡΟ για εμας και τα παιδια μας ........

Let the party begginsssssssssss

Κουζινοπαιχνιδισματα (2)...Εορταστικον!!!

Κανετε και εσεις ετοιμασιες για το τραπεζι του ρεβεγιον?
και εγω και εγω.....
Ειχα γραψει παλια οτι θα σας εβαζα συνταγες που και που απο τα μαγειρεματα μου , αλλα ειμαι τοσο ανεπροκοπη που δεν κρατησα την υποσχεση μου
Τελος παντων με τον καινουργιο χρονο....
Στους πειραματισμους μου για σαλατα στο εορταστικο τραπέζι που να ξεφευγει λιγο απο τα συνηθισμενα κατεληξα στην παρακατω την οποια ετοιμασα δοκιμασα και ειπα να τη μοιραστω μαζι σας

Εχουμε και λεμε

Υλικα

στηθος κοτοπουλου ψητο
(τα γραμ υπολογιστε τα εσεις αναλογα την ποσοτητα που θελετε να κανετε)
κρεμμυδι ενα μεγαλο
πιπεριες φλωρινης κοκκινες
μαυρη ζαχαρη

μαρουλι ή σαλατα
λάχανο
καροτο
μαϊντανο

για τη σως

αναλογια 2 λαδι , 1 μπαλσαμικο
χυμο απο ενα μανταρινι
μουσταρδα
αλατι πιπερι


Εκτελεση

Σωταρουμε τα κρεμμυδι, οχι πολυ ψιλοκομμενο, καλυτερα σε ροδελες κομμενο, σε λιγο λαδι και αφου ξανθηνει του ριχνουμε μια δυο κουταλιες μαυρη ζαχαρη να ερθει να καραμελωσει καπως και μετα ριχνουμε ψιλοκομμενο το κοτοπουλο. Τα ανακατευουμε σε χαμηλη φωτια μεχρι να ζεσταθει και το κοτοπουλο μας και μετα ριχνουμε ψιλοκομμενη και την πιπερια φλωρινης.

Σε μια σαλατιερα εχουμε κοψει τα σαλατικα μας λαχανο, καροτο, μαρουλι, μαιντανο (λιγο) ..
Ριχνουμε το μιγμα του κοτοπουλου ενα δυο λεπτα αφου το αποσυρουμε απο τη φωτια και ανακατευουμε να παει παντου.

Ετοιμαζουμε σε βαζακι τη σωσ μας , ριχνουμε τα υλικα της βαζουμε το καπακι και τα αναμιγνυουμε να γινει ενα υγρο παχυρευστο ...Το ριχνουμε στη σαλατιερα ανακατευοντας συνεχεια...

Προαιρετικα ριχνουμε απο πάνω τυρι τριμμενο της αρεσκειας μας

ειναι μια παραλαγη της σαλατας του καισαρα , αλλα προς το πιο γλυκοξινο

Παραμονη Χριστουγέννων

Αθηνα και παλι Αθήνα....

Πρωι πρωί στο ταχυδρομειο να στείλω τις τελευταιες κάρτες

και ενα περασμα απο τη δουλεια για να ρυθμιστουν οι τελευταιες λεπτομερειες

και μετα βουρ στα μαγαζια για τα τελευταια δωράκια...(παρακαλω πολυ να ειστε υπομονετικες στο Ηondο , εχει πολλες που τρεχουν τελευταια στιγμη )

μετα καλοπισμος και ετοιμασια για ενα ακομα χριστουγεννιατικο ρεβεγιον με αγαπημενους

...και επειδη ειχα και τους αρραβωνες το Σαββατοκυριακο,με πλουσιο τραπέζι γεματο εδεσματα, και νεα τραπεζωματα την επομενη για να σχολιαστουν τα τεκτενόμενα, σας ενημερωνω οτι δε με βλεπω και πολυ καλα.Ηδη σκέφτομαι τις διαιτες στις οποιες θα ανατρεξω για να χασω τα κιλα των εορτων ...

Ευχομαι σε ολους οσους περασουν απο το bloggaki αυτο ....

Χρονια πολλα , Ευτυχισμενα Χριστούγεννα κοντα σε αγαπημενους,

και να θυμαστε :

Αποψε ειναι η νυχτα που ανοιγουν οι ουρανοι και ειναι

η πιο καλη ευκαιρια να σκεφτειτε ομορφα πραγματα που θα θελατε να σας συμβουν,

πραγματα που να ακουμπουν την ΑΓΑΠΗ....

Σας φιλω γλυκα ολους και σας ευχομαι να περασετε ολοι ΤΕΛΕΙΑ!!!

Εκτος των τειχων ....ξανα...

και για καλο σκοπο...

Η ξαδελφουλα μου ειναι αλλη μια απο εκεινους που τα τελευταια χρονια πηραν την αποφαση να αφησουν πισω τους την πρωτευουσα και να πανε να κατοικήσουν σε μια ομορφη επαρχιακη πολη...Εν προκειμενω στην Κυπαρισσια.....

Εφτιαξε το σπιτακι της και το Σάββατο το βραδυ αρραβωνιαζεται με τον καλο της, εκει ...

Ταξιδι αστραπη λοιπον στις χαρες της και Κυριακη βραδυ παλι πισω.....μεχρι να ξαναφυγω...

Το εχω παρακανει λιγο φετος ....αλλα μου αρεσει .....;-)

Η Λήθη της Μνημης

Εσυ
Εγω



διαχειριση μνημης


σκιες ατακτως αφημενες σε ενα παραλληρημα

οραση αδυνατη
γευση ξεχασμενη
αφη τρεμαμενη
ακοη αμυδρη
οσφρηση σαθρη

λιγες στιγμες αφημενες στο τιποτα
λεξεις σβυσμενες στου ανεμου το περασμα
βαγονι ο χρονος σε ραγες κομενες
αποτυχια

φωτια και νερο
ανεμος και γη
αποτυχια σπορας


παραμυθι χωρις αρχη, με κανενα τελος
μια πορεια στο μηδεν

"Κιρκη γενους αρσενικου"
νησι περιχαρακωμενο
το καστρο στο λοφο κλειδωμενο
το κλειδι του αφαντο
πουθενα κερκοπορτα

δωματια αδεια

ενας δρομος , ενα ρυακι , ενας ουρανος
μια γεφυρα κατεστραμμενη στη μεση του παντα



Μνημη μακρυα μου
Ληθη το ζητουμενο
κολυριο για δακρυα πικρα
χαμογελα κλειστα με αορατη κλωστη
εκφρασεις νεκρες
σκεψεις νεκρες
κινησεις παγωμενες
καρδια παγωμενη
χρονος νεκρος


κι ομως

ΑΝΑΠΝΕΩ
.......

Δεκτόν

θελω να σου πω κατι...

θελω να σου πω σ αγαπω

σ αγαπω.....ετσι απλα


Στο λεω γιατι θελω να μπορω να στο λεω οταν θελω...



...Δεκτον....Σ ευχαριστω

Σκιες και ονειρα...

_Που είσαι ?
_Κάθε νύχτα στ όνειρα σου ….
_Έρχονται μορφές και χάνονται, βλέπω δέντρα παράξενα και ποτάμια πράσινα και νοιώθω έναν αέρα δυνατό ..και ακούω ανάσες και ψίθυρους …και το πρωί ξυπνάω …..ακίνητος…..
_Φοβάσαι?
_Φοβάμαι …έμαθα να φοβάμαι , κάποια χρόνια πριν, εκείνη τη μέρα που σταμάτησε ο χρόνος και έσπασε η σιωπή…
_Ήρθα για να μη φοβάσαι ….έρχομαι για να μη φοβάσαι ….
_Γιατί δε σε αναγνωρίζω?
_Κρύβομαι …..μόνο να με νοιώσεις μπορείς…..
_Θέλω να σε δω…….
_.......
_Μη γελάς ..θέλω ….θέλω να σε καταλάβω και να κοιτάξω το βλέμμα σου…
_Δεν μπορείς
_Πως το ξέρεις?
_Σε δοκίμασα…..δεν μπορείς, δεν μπορείς να διαβάσεις τα σημάδια,
Είσαι απλός, δεν αναγνωρίζεις, δεν προσπαθείς και δεν αφήνεσαι ……γι αυτό φοβάσαι ….δεν αφηνεσαι στα πέπλα μου, δε γίνεσαι νύχτα και δεν ταξιδεύεις ….έπαψες να το κανείς χρονιά πριν…τα στράγγιξες τα όνειρα και κούρσεψες την ελπίδα…βουτάς στα ποτάμια των αισθήσεων και δεν αφηνεσαι ……χάνεις τα χρώματα , τους ήχους, την αλήθεια ……. Ψάχνεις τον αέρα ….να γεμίσει τα πνευμόνια σου, να νοιώσεις , ότι είσαι δυνατός ……..Ψάχνεις την κραυγή να σε κατατάξει υπαρκτό σημείο αυτού του κόσμου….. Ζω , ζω!!! αυτό λες και με χάνεις…..Λες εδώ είμαι και εξαϋλώνομαι ……
_Μείνε και εσύ…..
_....
_Πάλι χαμόγελο?
_Βλέπεις τόσο τα φθαρτά που χάνεις την αλήθεια….
_Θυμάμαι τη νύχτα που σε γνώριζα
_Και εγώ…σου είπα « Έλα» και δεν ήθελες να έρθεις….και δεν ηρθες ποτέ…..
_Να έρθω τώρα
_Μη μιλάς….σιώπησε…μη λες λόγια ….τα λόγια είναι μικροί θάνατοι , έρχονται και φεύγουν…είναι για εκείνη τη στιγμή….Μη λες λόγια…κάνε….
_Ναι…
_Ναι? ….είσαι εκεί και μιλάς ακόμα….. και εγώ πετώ…βεγγαλικό στον ουρανό ψηλά ότι νοιώθω ,αγκαλιά με τα σύννεφα, τα χρωματίζω με φωτιά και γίνομαι σκέψη, ψίθυρος που σβήνει …..αίσθηση…. και σε κοιτώ που είσαι πάντα εκεί και το μόνο που ζητάς είναι να σ ακολουθώ στο τίποτα….
_Φεύγεις?
_Ναι αγάπη μου …Φεύγω….αν μείνω εδώ θα χαθώ μαζί σου…θα μου πριονίσεις τα φτερά και αν δεν πετώ, χάνομαι…..μόνο αντίο έχω για σένα πια …. τίποτα άλλο
_Στα όνειρα μου? Θα χαθείς και από εκεί?
_Όχι… θα είμαι εκείνη η σκιά που δε θ αναγνωρίζεις ποτέ, θα σε πονάει όμως πιο πολύ από όλες……Αντίο ακριβέ μου…..Να ζεις, ν' αγαπάς και να ελπίζεις ...

Bertolt Brecht

Δε θα μείνει στη νύχτα ούτ' ένα αστέρι.Δε θα μείνει η νύχτα. Θα πεθάνω και μαζί μου όλο τ' ανυπόφορο σύμπαν.Θα σβήσω τις πυραμίδες, τα μετάλλια,τις ηπείρους και τα πρόσωπα.Θα σβήσω το θησαύρισμα του παρελθόντος.Θα κάνω σκόνη την ιστορία, σκόνη τη σκόνη.Κοιτάζω τώρα το στερνό ηλιοβασίλεμα.Ακούω το στερνό πουλί. Κληροδοτώ το τίποτα σε κανέναν.

Θεος αν ειναι ....

Δε θυμαμαι πια ηταν η πρωτη φορα που το άκουσα αλλα αν θα επρεπε να διαλέξω ενα αυτοβιογραφικο τραγουδι ....θα ηταν αυτο ........

Απο εκεινη την πρωτη φορα μου αρεσε...αλλα λιγα χρονια μετα απεκτησε εκεινο το νόημα που δημιουργει ενα κόμπο στο λαιμο και φερνει δάκρυα στα ματια......

Ειναι ενα υπέροχο τραγουδι...

απο το Γκαζι και το Ροδον, με την Αλκηστη σε συγκλονιστικες ερμηνειες, στο απωγειο της με τις συνεργασιες της με τον Κραουνακη και τη Νικολακοπουλου,

στην Ακροπολη, μια νυχτα με πανσεληνο, στης Χαρούλας το λυγμο αλλα και στη Σκοπελο, σε μια συναυλια της, καλοκαιρι, με ενα αερακι να ταξιδευει τη μουσικη πανω απο τα κύματα..

αλλα και στο Στελιο Ροκκο να το ερμηνευει με κρουστα πανω σε μια πιστα, ετσι απλα και λιτα...

Μουσική: Goran Bregovic
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου

Τις νύχτες μπαίνεις στα όνειρά μου
λες κι ήρθες σε δικό σου κήπο
κι αν μεγαλώσαν τα φτερά μου
εγώ απ' το πλάι σου δε λείπω

Χιλιάδες άγγελοι με τ' άσπρα
κλωνάρια λησμονιάς μοιράζουν
κι από το σώμα μου σαν άστρα
παιδιά δικά σου ανάσες βγάζουν

Θεός αν είναι στις φλόγες να καείς
κι απ' το δάκρυ μου φωτιά να πιεις
δεν μπορείς μια ζωή καρδιά να συγχωρείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς

Οι φίλοι μου όλοι εδώ και χρόνια
ζευγάρια γίναν φτιάξαν σπίτια
μονάχα εμένα χάσκει ακόμα
χωρίς μια στέγη ετούτη η αλήθεια

Θεός αν είναι στις φλόγες να καείς
κι απ' το δάκρυ μου φωτιά να πιεις
δεν μπορείς μια ζωή καρδιά να συγχωρείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς
Θεός αν είναι κι αν μ' αγαπάει κανείς

Για σενα

που δεν το ξερεις ακομα ποσο μου αρεσεις......

(χωρις τιτλο_ΙΙ)

Οταν σε γνωρισα ημουν αγριμι .
Αποτομη και αγρια…
Εξω εγραφε
Μην πλησιαζετε δαγκωνει !
Εσυ επέμενες …Σιγα σιγα και με επιμονη και υπομονη
Τάιζες την ψυχη μου γαληνη και ηρεμια και εφερνες μια ισσοροπια χαμενη
Διαβαζα, ακουγα , ενοιωθα , ρουφουσα …

Υπήρχε όμως παντα εκεινη η στιγμη ….
Ξαφνικα ερχοταν και τα τιναζε ολα στον αερα
«Φυγε ! Ελεγε η φωνη μεσα μου
Φυγε ! Ειναι δυνατος , ισως πιο δυνατος απο εσενα..
Ξερει πως να καλυψει τις αδυναμιες του, τα συναισθηματα να τα λειανει,
φερνει στα μετρα του τις καταστασεις και εχει μια ευκολια να περιχαρακώνεται ..
Εσυ πάλι οχι…»…

Ομως σε ηθελα , μου αρεσε ο τροπος σου, η ηρεμια και εκεινο το στυλ
σε μαλωνω γιατι εισαι μωρο και θα γινεις καλυτερη , θα μαθεις να εισαι δυνατη…

Μετα βγηκα απο το κλουβι
Ανοιξα την πορτα και περπατησα εξω στη ζωη
Δειλα στην αρχη , αλλα μετα πιο εντονα, πιο δυνατα, πιο σιγουρα…
Ακολουθουσα μουσικες, μυρωδιες, εικονες , ονειρα
Ειδικα τα ονειρα…….
«ειμαστε φτιαγμενοι απο το υλικο που ειναι φτιαγμενα τα ονειρα»
Εγω σιγουρα ειμαι ……
Μετα αρχισα να σε αναζητω, να ψαχνω το χερι σου, να αναζητω τη ζεστασια σου και τον ψιθυρο της φωνης σου τα ερημα βραδυα…..
Μετα να γελαω , να παιζω, με ολα , με τα συννεφα , τις ηλιαχτιδες, τις σταγονες τις βροχης…εφευγαν και ερχονταν οι εποχες και εμεις εκει…..
Το θαυμα μας ηταν που εγω σε ειχα κανει παιδι και εσυ εμενα γυναικα……
Παρασυραμε ο καθενας τον αλλο στον κοσμο μας…..και αυτο ηταν μαγεια !!!

Τωρα πια σ αγαπω
Το ξερω το νοιωθω
Αγαπω καθε τι που σε θυμιζει, που σε κανει δικο μου, που σε διεκδικει
Εσυ δεν το αντεχεις
Δεν ξερω τι δεν αντεχεις
Να αγαπας το ιδιο ή να το ακους να στο λενε ?
Μια κουβέντα απο τις τελευταιες μας
Εγω να σου λεω για συναισθηματα και εσυ να μιλας για μαθηματικα
Εγω να σου λεω μιλα πες οτι θες για κανόνες και εξισωσεις,
αλλα εγω μιλαω για οτι ζω
Ζω τη ζηλεια , ζηλευω και το λεω
Μη μου λες διαφορα ..Πες ΖΗΛΕΥΩ!!!
Το κρυβεις…Λιγο το αφηνεις να φανει και μετα το μαζευεις
Και μιλας για μαθηματικα και λογικη συναφεια

Σ αγαπω ...
Δεν με νοιαζει αν δεν μπορεις να το αντεξεις
Εσπασε ο παγος μεσα μου…
Ελειωσε και καθε φορα χαμογελαω οταν σε σκεφτομαι και θυμωνω που δεν εισαι εκει και αν ειναι να φυγω γιατι εσυ δεν τα αντεχεις ολα αυτα
Θα το κανω!!!

Δε φυλακιζω τα συναισθηματα μου στο βωμο καμμιας λογικης
Να το ξερεις !!!
Αν δεν το ξερεις τοτε κακως πλησιασες εκεινο το αγριμι καποτε…..
Δεν ημερευει….ακομα και αν γινει φιλικο σε κατι, παραμενει αγριμι, με δικους του κανονες και δικο του τροπο ζωης …
ΕΛΕΥΘΕΡΟ……….

(Οποιαδηποτε ομοιότητα με αληθινα πρόσωπα ή καταστασεις ειναι συμπτωματικη )

(χωρις τιτλο_ I)

Περπατουσε με σκυμμενο το κεφαλι ...Ηταν τρεις τα ξημερωματα και ουτε και η ιδια ηξερε που στο καλο παει....

Α δ ι ε ξ ο δ ο ....

Οσες φορες και να τα εβαλε κατω τα πραγματα δεν καταφερνε να βγει απο αυτη την ιστορια...Ειχε καποτε υποσχεθει στον εαυτο της

Ποτε ξανα !! Ετσι του το ειχε πει και επιταχτικα κιολας......

Ποτε ξανα ....δε θα αφοσιωθεις , δε θα αγαπησεις ετσι , δε θα ζηλεψεις , δε θα λειώσεις...

Εσφιξε το παλτο πανω της και εβαλε τα γελια ....

Δεκεμβρης μηνας , με ενα αναθεματισμενο χιονονερο και κρυο να περωνιαζει τα κοκκαλα και αυτη βγηκε βολτα ....

Ειμαι τρελλη , σκέφτηκε

Μπηκε γρηγορα στο αυτοκινητο και εκλεισε την πορτα πισω της ....

Αναψε τη μηχανη....Οπου να ναι ...δηλ χωρις προορισμο......

Ουτε ξερει και πως εγινε και βρεθηκε εξω απο την πορτα του......

Καθοταν ωρα τωρα και κοιταζε το φωτισμενο παραθυρο.........

Καθεται στο τζακι...αραγε ειναι μονος ?

Ειμαι τρελλη ...

Αναψε ενα τσιγαρο ....Δεν εβαλε μουσικη γιατι φοβηθηκε μηπως γινοταν αντιληπτη απο κανεναν γειτονα που θα επεστρεφε απο καποια γιορτινη διασκεδαση

Εκεινος της ειχε πει οτι αυριο θα εφευγε για τις χριστουγεννιατικες του διακοπες...Θα ετοιμαζει βαλιτσα, παντα αργει να το κανει και το αφηνει τελευταια στιγμη..Μπορει να ειναι και εκεινη επανω και να τον βοηθαει.....του διαλεγει πουκαμισα οταν πηγαινουν στα μαγαζια ....εχει γουστο , ετσι της εχει πει.......

Ειμαι τρελλη!!!

Κανονικα πρεπει να βαλω μπρος και να εξαφανιστω , να μην ξαναγυρισω ποτε, να μην ξανακοιταξω πισω.......

Οταν τον γνωρισε , υπηρχε μια αμοιβαια κοντρα μεταξυ τους, μια κοντρα που κατεληξε σε νυχτες γεματες παθος , νυχτες γεματες ζεστασια και τρυφεροτητα....

Ηξερε απο την αρχη οτι ειναι αλλοι κοσμοι, αλλα για καποιον λογο που τωρα δεν μπορουσε να εξηγησει ηταν πλασμενοι ο ενας για τον αλλο.......Στα ονειρα, σε ενα παραλληλο συμπαν που δεν ειχε καμμια σχεση με τα πρεπει του και τις ανασφαλειες της.

Λιγες στιγμες........δυνατες , εντονες αλλα στιγμες...

Ζηλευε πια....

Στην αρχη οχι...Οταν μπηκε σε αυτη την ιστορια πιστευε οτι θα τα καταφερνε ......

Θα ειμαι μια ερωμενη......χαχαχαχαχαχα.....

Ηλιθια!!! αυτο θα εισαι ....

Νομιζε οτι θα μπορουσε να ζησει ετσι , με στιγμες......Νομιζε...

Και τωρα τα ηθελε ολα.....

Ηθελε τα παντα και ηξερε με μαθηματικη ακριβεια οτι ερχοταν το τιποτα......

Ενοιωσε το τσιμπημα της ζηλειας και παλι ....

Ενοιωσε και το αισθημα του απολυτου κενου........τιποτα δεν ειχε δικο της ...τιποτα

Εβαλε μπροστα τη μηχανη

Θα φυγω....

Ουτε θυμαται πως εφτασε στο σπιτι , γεμισε μια βαλιτσα ρουχα.

Ηξερε που θα πηγαινε και εκει δε θα ειχε καμμια προσβαση σε τιποτα, εκεινος δε θα μπορουσε να τη βρει ....μονο στους γονεις θα τηλεφωνουσε αυριο το πρωι και θα τους ελεγε που ειναι

Ανοιξε την πορτα....και την εκλεισε πισω της

Πάνω στο τραπεζι της κουζινας ειχε αφησει το κινητο κλειστο......

(Οποιαδηποτε ομοιοτητα με αληθινα προσωπα ή καταστασεις ειναι συμπτωματικη )

Αστερόσκονη και Αγγελακια

Δεκέμβριος ...

Διαθεση στα ύψη...

ειμαι απο εκεινους που συνδυαζουν την χρυσόσκονη των γιορτων με τη μελαγχολια τους..πως γινεται ? Ολα γινονται , ουδεν ανέφικτον!!

Ολα ξεκινουν με το που μπαινει ο Δεκέμβριος , οι αισθησεις μου χτυπάνε τιτλ!!

Ερχονται γιορτες, οπερ πανικος...

Ψωνια, γλυκα, βεγγερες, παρτυ, χιονι, εκδρομες....ολα πρεπει να γινουν ...

Προσπαθω να κανω ενα πρόγραμμα και να το τηρησω και να τα προλάβω ολα και φυσικα δεν υπάρχει τετοιο θεμα...δε θα προλαβω ουτε τα μισα....

Αλλα δε με νοιαζει , η προθεση μετραει .....

και η καλη διαθεση .....Θα τρεξω , θα κλεισω ραντεβου , θα ψωνισω χιλια δυο μικροπραγματα , θα κανω λιστες δωρων , θα διπλοτσεκαρω προσκλησεις και ραντεβου, θα χασω τα μισα, θα σκεφτω τι θελω να κανω να μεινω εδω στην πολη και να χαρω γιορτες ή να εκδρασμω σε ενα απο τα τοσα μερη που μου εχουν πει και να κανω διακοπες μακρυα....

Ακομα δεν ξερω τι θελω ..το πιστευετε?

Ειναι η πρωτη χρονια που δεν εχω αποφασισει ......και με βλέπω να δρω αυθορμητα στο παρα πεντε......μακαρι να μπορεσω να τα συνδυασω ολα!!

Η πιο ωραια στιγμη ειναι οταν θα φουρνισω τα γλυκα και θα μοσχομυρισει το σπιτι , το τζακι θα ειναι αναμμενο, θα πινω κρασακι θα εχω κατσει στον καναπε κουρασμενη γιατι εγω οταν ετοιμαζω μελομακαρονα και κουραμπιεδες και φλογερες χριστουγεννιατικες , φτιαχνω για οοοοολους...τονοι γλυκα σε πιατελες με αστερια και αγιοβασιληδες....να μοιρασω σε ολους .....φυσικα καθε χρονο λεω να θυμηθω να μην το ξανακανω αλλα ειμαι αδιορθωτη...

...καπου εκει με πιανει και η μελαγχολια των γιορτων , γι αυτους που δεν ειναι πια κοντα μου, για εκεινους που εφυγαν για παντα και οσους εγω απομακρυνα απο τη ζωη μου δυσκολα ...επειδη εκεινο ή το αλλο....εχω και αλλες στιγμες πολλες τετοιες μελαγχολιας και αναπολησης αλλών εποχων .....αλλα δεν πτοουμαι .....

Ξερω οτι τα αγελακια θα ερθουν και φετος και θα ριξουν αστεροσκονη παντου και θα μας γλυκανουν και θα μας ψιθυρισουν, εκεινα τα κρυα χριστουγεννιατικα βραδυα, διπλα στο τζακι, που θα μας εχει παρει ο υπνος, χαμογελωντας και περιμενωντας τον Αγ Βασιλη, πως ολα ειναι εφικτα, οσο υπαρχει η ΑΓΑΠΗ στον κοσμο !!!

Reloaded

οπως λεμε...πάμε παλι απο την αρχη....Επαναφόρτιση

Υπάρχει παντα διαφορετικος τροπος να κλεισεις μια πορτα πισω σου...

Την κλεινεις ησυχα ησυχα και φευγεις ελαφροπατώντας , γιατι δε θελεις να σε σταματησει τιποτα και κανεις ....Τη χτυπας δυνατα, μηπως και ο αλλος ακουσει το θορυβο και ξυπνησει......Γυριζεις το κλειδι και κλειδωνεις ενα αδειο σπιτι , αφηνωντας ενα γραμμα στο τραπέζι της κουζινας και ελπιζοντας να μη σε ξεχασουν ποτε....

Αθορυβα....τα τελευταια χρονια ετσι κανω ...αποχωρω αθορυβα, εξαφανιζομαι σιγα σιγα ....


Παλια θυμαμαι ηθελα να κανω εντυπωσιακη εξοδο ...Να πω , να βγαλω απο μεσα μου, να τσιριξω, να πεταξω και κανενα τασακι, χαχαχαχαχαχα, και μετα εδινα και μια ...Μπαμ!!! και μονο που δεν την εσπαγα την πορτα....(να εχω και τη χαρα να τον αφηνω να επιδιορθωνει , ετσι για να με θυμαται καλυτερα...)
Τωρα τιποτα .....
Δεν εχει και νοημα και ειναι και χασιμο χρονου και ενεργειας.....
Και φευγω πιο συντομα απο παλια ....
Παλια περιμενα , ελπιζα δηλ οτι δεν ειναι ετσι , οτι κατι καταλαβα λαθος , οτι θα διορθωθει μωρε...Ναι , καλα!! με αυτο το πλευρο να κοιμασαι ......


Εχω μια φιλη που προσπαθει να χωρισει τωρα και δε χωριζει γιατι φοβαται αυτον και τις αντιδρασεις του στα παιδια και ζει μια κατασταση που αν τη ζουσα "εγω στη φυλακη και αυτος στο χωμα"....οχι οτι δε φταιει η φιλη μου , αλλα αυτη ενταξει πες μανα με δυο παιδια και χιλιες ανασφαλειες....εκεινος ο γάιδαρος? Τι παριστανει ? Που τωρα εχει στρογγυλοκαθισει στη μητερα του , παει για καφεδες με τους κολλητους του και κλαιει τη μοιρα του που τον παρατησε και δεν τον αγαπησε ποτε και μετα τις φορτωνεται και δυο φορες την εβδομαδα (μενει εκει για να προσπαθησουν παλι), να της πει πως αυτη φταιει που χαλαει το σπιτι τους και σκοτωνει την αγαπη τους ....
Ηelloooo! δε φταιει μονο ο ενας ? και φιλε , εχεις και δυο παιδια , δεν ειστε μονοι να το παιζετε μ αγαπας , δε μ αγαπας....
Με εχει τοσο νευριασει ο κυριος...Της κανει συναισθηματικο ψυχαναγκασμο και δε λεει να κρατησει τα παιδια μια μερα να την ξεκουρασει.
Ασε το πηγαινε ελα του, σε χωριζω , δε σε χωριζω...
Οχι και οτι αυτη δε φταιει, που την εχουν κατακλυσει οι ανασφαλειες και ουτε ξερει τι να κανει . Να τον κρατησω μου λεει ετσι για να υπαρχει σαν παρουσια για τα παιδια ? η να τον αφησω και να τρεχω σαν την τρελλη?
Προσπαθω να της εξηγησω, οτι φαινεται απο χιλομετρα, οτι σαν την τρελλη θα τρεχεις και ετσι και αλλιως.....

Ανθρωπινες σχεσεις!! Το πιο ευκολο πραγμα .....δε λεω...

Αλλα πάντα πρεπει να σκεφτεσαι οτι υπαρχει το αυριο που ξημερωνει και οτι εκει εξω μπορει να υπαρχει κατι πολυ ομορφο και βρε αδελφε ....
Ολοι εχουμε δικαιωμα στο λάθος!
Πρεπει να το κουβαλαμε αυτο το λαθος μια ζωη?
και παραπανω δηλαδη να ειναι τα λαθη...δεν πειραζει.....διορθωνονται ....
αρκει να μη φοβασαι το κοκκινο στυλο που τα διορθωνει....

Το μυστικο ειναι ...το "παμε παλι απο την αρχη , πάμε σαν αλλοτε" με διαθεση καλη , φορωντας καινουργια ρουχα (και παλια αγαπημενα να ειναι με ενα καινουργιο αξεσουαρ την κανει τη δουλεια του) , ενα γλυκο χαμογελο και εξω απο την πορτα ....
Πατας και το κουμπι στο ασανσερ και κατεβαινεις σιγοσφυριζωντας για να δεις τι αλλο κρυβεται εκει εξω ......
Χωρις φοβο και χωρις ζορι.........
Ηρεμα και απλα ,
αλλαζεις κεφαλαιο με την ευχη να ειναι αυτο που θα γραψει ΤΕΛΟΣ στην αναζητηση σου για την ευτυχια που παντα ονειρευοσουν .......

ΥΣ
Μη μου θυμωσετε αλλα παλι θα εκδραμω .....Οσο βλέπω εξω απο το παραθυρο του γραφείου αυτα τα γκριζα φθινοπωρινα συννεφα , τοσο ανυπομονω να ξημερωσει η μερα αυριο στο βουνο και να βγω να περπατησω μεσα στο ψιλοβροχο.....

Πεταλα

λενε πως ολα τα ομορφα λουλουδια ειναι ευαισθητα...
αν τα κοψεις , ε τοτε πολυ γρηγορα μαραινονται ...κατι κολπα με ασπιρινες στο νερο του βαζου , ειναι χωρις νόημα....

Αλληγορικα σκεφτομαι , αν εχετε απορια...
οπως σε καθε πανσεληνο , ερχεται η ωρα μου για βαθυστοχαστες φιλοσοφικες αναζητησεις και φυσικα κυριο θεμα παντα ο ερωτας.......και οτι ζουμε γυρω απο αυτον...

ρωτησε μια φιλη σημερα με SMS (ετσι ρωταμε πια οταν δεν προλαβαινουμε)
"Εσυ καλα?"
της απάντησα
"Εγω ειμαι πάντα καλα ! Ειναι νομος εδω και καποια χρονια να ειμαι παντα καλα."

Μετραω τα πραγματα αλλιως , εχω την οπτικη του φθαρτου...
Ολα ετσι ειναι το "για παντα" , το "πολυ" , το "αιωνιο" ειναι παραμυθενια ....
Σε οδηγουν σε ουτοπιες ....
Το ζω , η αληθεια ειναι αυτη , οταν μου προκυπτει κατι ομορφο, μεσα σε ενα περιτυλιγμα ρομαντικο , μμμμ το λατρευω....αλλα ξερω πως θα τελειωσει.......αργα ή γρηογρα τα πέταλα θα σκορπισουν στον ανεμο....το λουλουδι θα μαραθει, οσο ομορφο και φρεσκο και αν ειναι στην αρχη, οταν σου το προσφερουν .....

αυτο που υπαρχει ειναι η ελπιδα πως το χωμα ειναι ακομα γονιμο για να φυτεψεις την επομενη τριανταφυλλια.........

Ανεμος

"Ακουγεται σαν μωρο που κλαιει " ετσι μου ειπε η Χριστινα που ακουσε να περναει μεσα απο τα παραθυροφυλλα μου την ωρα που μιλουσαμε στο τηλέφωνο......

Σταθηκα στο παραθυρο διπλα....
Κατι θελει να μου ψιθυρισει .....αφουγκραστηκα .....
Κατι θελει να μου πει.....ετσι που ερχεται μανιασμενος ξανα και ξανα αυτο το πρωϊνο...
Στριφογυριζω μες το σπιτι κανοντας διαφορα ...αλλα ξαναγυριζω στο παραθυρο....
Αναμεσα στα δεντρα , κουνωντας τα κλαδια....
Στα ρουχα των περαστικων.....
Κατι θελει αποψε να μου φερει .......

Θ αναψω το τζακι , θα βαλω μια κουπα ζεστο καφε .........

Μιλησε μου ...
Μπορεις να μου εξηγησεις αυτον τον ξαφνικο θυμο?
Οπως μου ειπες εκανα....
Δεν φρεναρα πουθενα τη ζωη μου ....
Συνεχιζω...Νοιωθω .... Υπαρχω...
Γιατι θυμωνεις τοσο?
Μηπως γιατι εσυ δεν μπορεις?
Μηπως τελικα γιατι εσυ φοβασαι να υπαρχεις ...να ονειρευτεις .... να νοιωσεις....

Θα φυσσαει και εκει ο ιδιος ανεμος
Θα σου σηκωνει την καπαρντινα και θα σου ανακατευει τα μαλλια...
Ακουσε τον ...Αφουγκρασου....
Κατι θα εχει να ψιθυρισει και σε σενα αυτο το πρωϊνο........

Θα ξαναρθω...

Να το ξερεις , θα πεταξω πάνω απο τα συννεφα και θα σε κοιταω να απομακρυνεσαι να γινεσαι μια τοση δα μικρη κουκιδα....Θα προσπαθω απο εκει ψηλα να φερνω συνεχεια μπροστα μου τη μορφη σου και ξερω πως ολο και κατι θα μου ξεφευγει... θα φυγω οσο πιο μακρυα γινεται ... θα παω σε ενα μερος που δε θα υπάρχει και θα αφησω ελευθερους τους φοβους μου.... Θα μετρησω παλι απο την αρχη ολες τις στιγμες μου... θα παω πιο μακρυα ακομα και απο οσα εχει καταγραψει η μνημη... Θα τυλιχτω , θα γινω παλι εμβρυο και θα αναζητησω τον πλακουντα να προσκοληθω... Θ αρχισω σιγα σιγα να σβυνω καθε τι που υπηρχε εκει πριν σε γνωρισω.... πριν αρχισω να ζω μαζι σου , να βλεπουμε μαζι τον κοσμο , να χαμογελαμε μαζι στη μερα και να ονειρευομαστε θαυματα και μαγεια.... Θα θυμηθω καθε μας γελιο και καθε μας μουσικη , καθε χρωμα και καθε ελπιδα.... Αυτα θα αφησω να καταγραφουν στο νεο μου εαυτο και καθετι μιζερο και λαθος θα σβυσει.... Θα μπω παλι στο κουκουλι μου και θα προσμενω την ανοιξη ..... Θα εχεις κανει τα παντα να με ξεχασεις , να διωξεις απο πανω σου καθε ιχνος μου.... Θα εχεις σπρωξει την παρουσια μου στην πιο σκονισμενη γωνια της υπάρξης σου.... Θα ψαχνεις να με βρεις και δε θα υπάρχω.... Και τοτε που θα εισαι σιγουρος πως παει πια τελειωσε Τοτε θα ξαναρθω Θα αρχισουν ολα αλλιως και εσυ θα βρεις ενα πρωι στο δρομο σου το κοριτσι που αφησες πισω .... Πιο δυνατο, πιο ομορφο, πιο ερωτευμενο απο ποτε....... Να θυμασαι ...... Θα ξαναρθω.......

Η μπλε φράση

.....
.....Στην απουσία του αλλου αποδεικνύεται ο ερωτας.....

Δεν προλαβαινω..

ουτε να γραψω στο blog μου πια ....
τι κακο και αυτο ....
μπήκε ενα φθινοπωρο πολυ γεματο.....

Φιλιες με διαφορα θεματα, αλλος παντρευεται , αλλος χωριζει, αλλος θελει μωρακι,
ξεκινημα στη σχολη, αντε παλι βιβλια, μελετη , εργασιες...
Και δουλειααααααα, γραφειο, παλι σε αλλαγη με βλέπω...ενας χαμος

Ψωνια, μαγαζια, βιτρινες ....αναννεωση...
και η γνωστη γυμναστικη στις ντουλαπες , ανεβα κατεβα για καλοκαιρινα , χειμωνιατικα....
Εχω και την τρελλα με τις αμερικανικες σειρες που κατεβαζω απο το νετ...
Ειμαι και σε φαση βιβλιοαναγνωσης ....
Δηλαδη να ειχα και εγω δεν ξερω ποσες ωρες το 24ωρο να τα προλαβω ολα....
Χαχαχαχαχαχαχα...να μην ξεχασω οτι μου αρεσει και το χουχουλιασμα γενικα και αοριστα....
αλλα και οι βολτες με τους φιλους για φαγητο και ποτακι...

Θελω τοσο καιρο να βαλω mia συνταγουλα στο blog και ολο το αναβαλω...
Μια τηγανοπιτα αλλο πραγμα για μεσημερι Κυριακης
πολυ καλο μεζεδακι με κρασακι και την κολλητη για κουτσομπολιο και υψηλων επιπεδων αναλυσεις.....
Θα το κανω αλλα οχι τωρα...
Δεν προλαβαινω λεμεεεεεεεεεεεεε.........



ΥΣ:
Παντρευονται ο Μιχαλης και η Αγγελικη στη Ζάκυνθο και θα παω....
27 Οκτωβριου παλι θα εκδραμω ....και εχω μια χαρα....αλλο πραγμα...φθινοπωρο στην εξοχη...

Πανσεληνος

αποψε το βραδυ
ενα γεματο φεγγαρι παλι θα βγει εκει ψηλα
ολοστρογγυλο,
φεγγαρι μαγισσων και λυκανθρωπων,
φεγγαρι μυστηριακο,
μια σεληνη ονειρικη,
ετοιμη να φωτισει θαυματα και μυστικα,
ψιθυρους εραστων και γελια τυλιγμενα σε ατλαζενια πεπλα
καθε φορα η ιδια μαγεια και το ιδιο παντα ονειρικο σκηνικο
να περπαταω μονη κατω απο την πανσεληνο
με ποδια που τα βρεχει το κυμα
σε μια ατελειωτη παραλια
μονο οι εποχες να αλλαζουν , η θερμοκρασια του νερου και τα ρουχα
να κοιταζω το φεγγαρι να καθρεφτιζεται στη θαλασσα
και να νοιωθω κοντα μου ολα τα μυστηρια του κοσμου...
να νοιωθω πως τιποτα δεν ειναι απιθανο και
πως ολα ειναι μοναδικα.......

και μια μελωδια

Υπέροχη Δημητρα Γαλάνη

Ψυχραιμιαααααααα

Ξερω , ξερω , οποιοι με γνωριζουν θα πουν καλε τι επαθε αυτη και της ηρθε να κανει πολιτικα σχολια....ε τι να κανω και εγω, πολιτικο ον ειμαι , βομβαρδιζομαι καθημερινα απο τηλεορασεις , ραδιοφωνα, εφημεριδες με τις τελευταιες πολιτικες εξελιξεις , μου ρθε και μενα η διαθεση να το κανω το σχολιακι μου ....
Φυσικα πρεπει να σας ενημερωσω οτι δεν ασχολουμαι τοοοοοοοσο πολυ με αναλυσεις και δεν εμβαθυνω τοσο..... πχ ειχα ενα δικο μου σεναριο για τα αποτελεσματα των εκλογων το οποιο απο μονο του αποτελει ανεκδοτο...χαχααχαχαχα...
ακουτε ακουτε
Πρωτος ο Γιωργακης αλλα οχι με αυτοδυναμια ...χχαχαχαχα...συνεργαζεται με Αλαβανο...κανουν κυβερνηση ....η ΝΔ χανει , απολυεται ο Κωστακης , αναλαμβανει η Ντορα....χαχαχαχαχαχα.....συνεχιζω , σε ενα χρονο περιπου, τσακωνεται ο Γιωργακης με τον Αλαβανο και ξαναγινται εκλογες και πρωθυπουργος ...ταραμ ταραμ ...η Ντορα!!!
Καλα δεν μπορειτε να πειτε ...το εχω το πολιτικο ενστικτο .....
Μη γελατε βρε....
και μην αναρωτιεστε καλα αυτη τωρα θα κανει σχολιον
Θα κανω, θα κανω γιατι καλη ειναι η εμβαθυνση στο πολιτικο γιγνεσθαι, αλλα ειναι και εκεινη η ρημαδα η αισθητικη (Αθανατη Μαλβινα !!!) που εμενα με καθηλωνει ....

Εκει επανω θα το κανω το σχολιο....
Διοτι εχει ερθει η ωρα να μιλησω με τον Ευαγγελο, για τον Ευαγγελο...το μελοντικο ηγετη !!!

Τι ηταν και εκεινο τη βραδυα τον εκλογων ...μετα τις δηλωσεις του πρωθυπουργου στο Ζαππειο...Που τον ειδα τον Ευαγγελο με μια κουστωδια ρεπορτερς απο πισω με τα μαρκουτσια ετοιμα και τις καμερες στον ωμο , και Ευαγγελε, η καμερα ζυγιζει, δεν ειναι και να πεις χαρτοπετσετα , την παιρνεις και την κουβαλας ευκολα εδω και εκει ...να μπαινει να βγαινει στο Ζαππειο , να ψαχνεται στους διαδρομους , να κοντοστεκεται απο εδω απο εκει , βρε λεω τι επαθε ο Ευάγγελος και να σου να τρεχουν ολοι οι ρεπορτερς κουστωδια απο πισω του....και τελικα σταθηκε στην εισοδο , ψηλα στο κεφαλοσκαλο, κατω απο τα κιονοκρανα , για να δηλωσει οτι ηρθε και ειναι ο σωτηρας....Τρομαξα !!! Ειπα τι επαθε καλε αυτος? Τοση πρεμουρα? Δεν περιμενε να ξημερωσει ο Θεος τη μερα?

Ετρεξε να προλαβει και πρεπει να ομολογησω οτι διολου δε μου αρεσε η επιλογη του Ζαππειου ακομα και αν θεωρησω οτι ηθελε να περασει κατι σημειολογικα....Τριχες!! Εμενα μια επαρση μου εβγαλε και το πρωτο καμπανακι μου χτυπησε στην ελλειψη ψυχραιμιας....
Στο γραφειο του δεν μπορουσε να φωναξει τον κοσμο? Δεν προλαβαιναν να ανοιξουν τα φωτα? Και σκεφτηκε εκει ειναι ολα ετοιμα , ειναι και ολοι μαζεμενοι, που να τους τρεχω νυχτιατικα? Καλα Ευαγγελε , και η Δευτερα πουρνο, μερα ηταν ...Πάλι καλα που περιμενε να βγει το παιντι πριν να μιλησει (Αλλος αυτος , επρεπε να του πουν οτι πηγαινε ο Καραμανλης στο Ζαππειο για δηλωσεις, για να ξεκουνησει να βγει στα μικροφωνα)

και Ευαγγελε σε ειδα και στο στιγμιοτυπο του καφε , με τον Ρελλα ντε, εκει κατι πηγες να δειξεις σε politicaly corect συμπεριφορα και κατι απο δανδη, του τυπου "σηκωστε τον ανθρωπο", αλλα δευτερολεπτα μετα κατι του ηρθε παλι και τσουπ βγηκε και ελεγε στα μικροφωνα ...καλε δυο βηματα δεν προλαβε να κανει και επεστρεψε..."ως μελλοντικος ηγετης του κινηματος θα συγχωρεσω...μπλα μπλα μπλα...."ωπα ωπα φρενο...Ευαγγελε κατι δεν παει καλα , παρτο αλλιως γιατι θα βρεις .....γιατι αγορι μου γλυκο τετοια πρεμουρα ? και αυτη η σιγουρια παλι? Ξερεις κατι που δεν ξερει ο πολυς ο κοσμος ....Ειπαμε αυτοπεποιθηση αλλα αυτο πια!!!!

Σκεφτομουν τη Μαλβινα πως θα τον ειχε περιλαβει.....Δε σε βοηθαει Ευαγγελε και η φατσα και ο σωματοτυπος για τετοια ....Κυριε συνταγματολογε μας θα τον τρομαξεις τον λαο....Στο λεω δηλαδη...Προσεξε γιατι κοντευεις να κανεις το παιντι πολυ συμπαθητικο .....
Εχεις μαζεψει και γυρω σου κατι πρωτοπαλληκαρα του κινηματος τυπου Κουλουρη, Παπαντωνιου, Λιάνη και αλλα τετοια παιδια , που δεν ξερω πανω σε ποια ακριβως ιδεολογικη πλατφορμα σε προσεγγιζουν, αλλα αυτα μαλλον θα τα ξερεις εσυ καλυτερα......

Ψυχραιμιαααααααααααα....εκεινο το καλαμι παρκαρε το καπου γιατι , ενα θα σου πω, σεμνα και ταπεινα....Ευρωπαϊκα....τωρα βαδιζουμε σε αλλη εποχη...τον ειδες τον Κωστακη? Φωτιες γυρω, σκανδαλα, λαμογια, εκει αυτος ...τερας ψυχραιμιας...τους εβαλε ολους μπροστα να βγουν να εκφραστουν , υπουργους, γραμματεις , παρατρεχαμενους και παρακολουθουσε...και ουτε μια βαρυγδουπη δηλωση...ειδες ο Κωστακης? Επειδη λενε οτι θα εισαι το αντιπαλο δεος, Ευαγγελε , γι αυτο το λεω...δε φτανει μονο η ρητορια ....


Ουφ τα ειπα!!! ...μα ολοι να λενε , να εχουν αποψη για τα του κινηματος, αριστεροι, δεξιοι, κεντρωοι, εναλλακτικοι... και το δικο μου blog να μεινει απεξω? Αμ πως....

Φθινοπωρινη ζεστη...

Βγηκα απο το γραφειο σημερα στην πολυβουη λεωφορο και μου ηρθε ενα κυμα ζεστης....
Δευτερολεπτα εκλεισα τα ματια και σκεφτηκα οτι ακομα ειναι καλοκαιρι..
Δε λεει να φυγει και με προκαλει για αλλη μια φορα να τα αφησω ολα πισω και να τρεξω στας εξοχας...
Ελατε κυριε Ηλιε μου , κρυφτειτε λιγακι ...καντε μου τη χαρη pleaseeeeeeeee

Λιγη βροχουλα παρακαλω ......
Κατι ακουσα για αποψε το απογευμα στην πρωτευουσα....
Μμμμ την περιμενω πως και πως
Μου αρεσει να χαζευω εκεινες τις μικρες σταγονες στο τζαμι.....να χορευουν , να κατρακυλουν.....μεχρι να σβησουν ....

κρακ....

κρακ κρακ κρακ .......
Σπάσιμο....
κομματια, μια εικονα , ενα συναισθημα, κομματια το ενα διπλα στο αλλο που καποτε ηταν ενα συνολο
μια φιλια, ενας ερωτας, μια σχεση, ενα δεσιμο.....
και τωρα ειναι μικρα μικρα κομματακια
καθεσαι και τα κοιτας και ψαχνεις να βρεις το γιατι
τα βλέπεις και σκεφτεσαι αν κολλαει ξανα το ενα διπλα στο αλλο
αν ολα μπορουν να ξαναγινουν οπως πριν
Οχι!....
η επομενη φορα θα ειναι ακομα πιο οδυνηρη
Θα εχεις περιμαζεψει τα κομματια
θα τα εχεις κολλησει με αμεριστη φροντιδα
γιατι η "πορσελανη" σου ηταν πολυτιμη και δε θελεις να την πεταξεις
ομως την επομενη φορα που θα πεσει κατω
τα κομματακια θα ειναι θρυψαλα , δε θα υπαρχει καμμια κολλα πια να τα κολλησει
σκονη θα μεινει ...
σκονη που θα ειναι πικρα....για οτι υπηρχε και δεν υπαρχει πια....

φιλιες , ερωτες αντικες, δεν ξερω αν υπάρχουν...
κομψοτεχνηματα αλλοτινα που απλα τους λειπει μια γωνια ή φαινεται ενα ραγισμα αλλα ειναι εκει παντα σε μια απο τις πιο ομορφες γωνιες σου, βιτρινες σου......

Ποναω οταν σπαει κατι μεσα μου
Ποναω οταν παιρνω αποφασεις που λενε οτι ολα αυτα τα κομματια που βλέπω σκορπια μποροστα μου , αρνουμαι να τα μαζεψω και να προσπαθησω να σωσω αυτο το ομορφο πραγμα που υπηρχε στη θεση τους
το κανω οταν η διαισθηση μου, μου λεει οτι την επομενη φορα θα παρω το τιποτα.....
θα μεινει απο την "πορσελανη" , σκονη.....

Ευθραυστα συναισθηματα .....ευθραυστες σχεσεις ...ευθραυστες φιλιες
Θελουν προσοχη και φροντιδα......
Νοιωθω κουρασμενη ........
Δε θα πρεπε .........
Αλλα νοιωθω
Δεν εχω διαθεση να μαζευω σκορπια κομματια
Λυπάμαι......

Κρακ...........

Επιστροφη

και με νεα κυβερνηση .....ε δηλ ξερω και εγω....κατι νεο μπορει να ειναι οοοοολο αυτο, χωρις Μαριεττα και χωρις Βυρωνα....και με Βενιζελο στην απέναντι οχθη ετοιμο για μακροβουτι προς την εξουσια.....τωρα τι σόι μακροβουτι μπορει να κανει ο Βαγγελης , μη με ρωτατε...δεν ξερω, δεν απαντω...πάντως πολυ ζορικα , ξεκινησε η εβδομαδα για το παιντι και βλέπω τη Μις Μάργκαρετ να τρεχει και να μη φτανει . Ζορικα ξεκινησε και για μενα , δεν τις μπορω τις πολιτικες αναλυσεις και ηρθαν και με χτυπησαν κατακουτελα....





Διοτι εγω αγαπητα μου παιδια, πηγα φετος τις πιο μακροημερες διακοπες που εχω πάει ever. Για δεκαπεντε μερες ξεκινησα και κοντεψα να ξεχειμωνιασω στο Καραβοστασι, οπου Καραβοστασι μια απο τις ωραιοτερες παραλιες που διαθετουμε ως χωρα και δεν γνωριζουμε. Το Nescafe εκανε την προσπάθεια να μας τη γνωρισει αλλα που να το καταλαβουμε Θυμαστε εκεινη τη διαφημιση με τα αλογα που ετρεχαν στην ακροθαλασσια την ωρα του δειλινου και οι αναβατες επιναν ζεστο καφε σε ενα κιοσκι στη μεση της παραλιας? Αυτο ηταν το Καραβοστασι .....Παραλια του Ιονιου απο την πλευρα της Θεσπρωτιας....μια τεραστια αμμουδια με κρυα νερα αφου εκει εκβαλουν ποταμακια, απο ψηλα το βουνο, που ειναι ακομα (ευτυχως ) καταπρασινο........Αγρια νερα και βαθια αλλα πανεμορφα..... Ενα μηνα εκει λοιπον στο χωριο Περδικα ενα υπεροχα χτισμενο αμφιθεατρικα χωριο με μια θεα που σου κοβει την ανασα. Εκει με μια ομορφη παρεα, που γνωρισα πριν τρια χρονια οταν πρωτοπηγα. Νεοι ανθρωποι που αγαπουν τον τοπο τους και ξερουν να φιλοξενουν και να κερδιζουν τον καθε ταξιδιωτη. Τους ευχαριστω για εναν απο τους πιο γλυκους Αυγουστους της ζωης μου , τους πιο παρεϊστικους και νοσταλγικους...... Το καλο ειναι οτι γεμισα μπαταριες και δε θα πω ξεκουραστηκα , με τιποτα κιολας το κεφι και η διασκεδαση δεν ειχε τελειωμο , αλλα κουβαλαω ωραιες εικονες και πολυ ενεργεια για να ξεκινησω να ζω ενα ενδιαφερον φθινοπωρο και να κανω ονειρα και σχεδια για εναν υπεροχο και αγαπησιαρικο χειμωνα , χουχουλιαρικο......

............................................

ΥΣ
Δε θα γραψω κατι παραπανω για τις πυρκαγιες , το θεαμα ηταν τραγικο , οι απώλειες εμψυχες και αψυχες, χωρις αυριο. Σιωπω. Μπορει να μην κατεβηκα στο Συνταγμα στην διαμαρτυρια των bloggers , γιατι φοβηθηκα την καπελωση, αλλα οταν ειδα την εικονα απο το Συνταγμα καταλαβα ποσο πολυ σιωπουσα μαζι με ολους.Εβλεπα τις εικονες της καταστροφης στην τηλεοραση και ξυπνουσα με το φοβο μην τις δω την αλλη μερα το πρωι σε εκεινο τον παραδεισο που βρισκομουν.
Μια ευχη:
Να προσεχουμε ολοι, ακομα πιο πολυ, αυτη τη χωρα. Ειναι τοσο ανεπαναληπτα μαγικη.

.......................................................................................

Summertime ....

που σημαινει οπου φυγει φυγει ....
αντιηλιακα, γυαλια ηλιου, ψηλοτακουνα τσοκαρα και πεδιλα, μπρονζε ρουζ, σορτσακια, μπικινις , εξώπλατα μινι φορεματακια ειναι οοοοοοολα μεσα στη βαλιτσα μαζι με cd player, ψαθα και βιβλια.....
Το beach bar με περιμενει και το after bar βεβαιως βεβαιως....
Ουζακι, καϊπιρινιες και παγωμενα bacardi breeeeeeeezers ειναι οοοοοοοτι ονειρευομαι.....
ονειρευομαι και κατι αλλο ...αλλα τα ευκολως εννοουμενα παραλείπονται ;)

φιλιαααααααααα
να περασουμε ολοι καλα και να αναννεωθουμε οσο μας χρειαζεται και με καθε τροπο.....
see you in September....

Σε εκεινον...

Ακου.... σου μιλαω, σου ψιθυριζω .........
παντα ψαχνω το παραμυθι μας.......

λες και ειμαι κλεισμενη σε ενα πυργο που τον εχουν κρυψει, με εχουν φυλακισει τα λαθη και οι ενοχες .......ειμαι εκει και περιμενω.....
εισαι εκεινο το αερακι που μπαινει μεσα απο τα καγκελα και μου χαϊδευει τα μαλλια ........το νοιωθω παγωμενο στα χειλη μου και τα μισανοιγω για να αναπνευσω ελευθερια ........
κλεινω τα ματια μου και του δινω μορφη.........
ειναι ο πριγκηπας μου , ο αγγελος που θα παρει και θα ανεβουμε στα αστερια........αυτα τα αστερια που καθε βραδυ μετρω και παντα ξερω πως δε θα προλάβω , γιατι θα ερθουν τα ονειρα να με μπερδεψουν ........

εκεινα τα μαγικα ονειρα που ειναι τυλιγμενα με χρωματα και μουσικες και φιγουρες ερωτα........ειμαι εγω στη μεση μιας αιθουσας χορου, σαν αλλη σταχτοπουτα ευτυχισμενη , με ενα φορεμα και ενα μικρο στεμμα και γοβακια χρυσα και εσυ στην αλλη ακρη της αιθουσας, μεσα στον κοσμο , σε βρισκω αμεσως γιατι μολις χαθω στο βλέμμα σου , τα ξερω ολα ........μολις ακουμπησει το χερι σου στο χερι μου θα αρχισει ο χορος και θα χαθουμε στροβιλυζοντας στους λαβυρινθους του παντα

δε σου αρεσουν τα παραμυθια?ειναι λες για παιδια?
μα ειμαστε παιδια ......αθωα........καθομαστε σε ενα παγκακι σε ενα παρκο και ζωγραφιζουμε καρδιες πανω στο τριμμενο πρασινο ξυλο.....εγω και εσυ για παντα.....επειτα ακουμπουμε το ενα στα χειλη το αλλο και δινουμε το πρωτο φιλι ...και μετα σαν να εχουμε κανει κακο συνομωτουμε ........Μην το πεις!!!

Μου λειπεις παντα .....ολες τις ωρες τα λεπτα τα δευτερολεπτα.....θα σου ελεγα τις ιστοριες μου , θα στις ψιθυριζα στο αυτι οταν κουραζοσουν .....
θα σε κανακευα περισσότερο απο οσο πιστευεις.....θα στριφογυριζα γυρω σου και θα χαμογελουσα .....θα ηθελα να σε κανω να γελας συνεχεια........
και μετα θα σε ερωτευομουν .........

απο παιδι , πριγκηπισσα , νεραϊδα για σενα μονο.........
οδαλισκη .........θα ζουσαμε τον ερωτα με πεπλα τυλιγμενο και αισθησεις.......
χαδια, φιλια, λεξεις .....ολα θα μπερδευονταν γλυκα πανω στα κορμια μας .........παλετα θα ημουν γεματη χρωματα και εγω παλι καμβας για να δημιουργησεις .........και εσυ θα ησουν ο μαεστρος μου στις παραστασεις χορου των αγγελων που θα σε ταξιδευαν στον ερωτα μας.......Ηδονη και ληθη........


Με πιστευεις αραγε?

βλεπεις μαζι μου εκεινο το ασπρο αλογο που στεκεται διπλα στο κυμα?
ξερεις οτι μας περιμενει ?
να ανεβουμε πανω του και να καλπασουμε στη σεληνη.........θα τα μετρησουμε τα αστερια απο εκει ψηλα ενα ενα .........ολα τα βραδυα θα ειναι δικα μας και ολες οι μερες γιατι εμεις θα τραβαμε στην ανατολη με το αγκιστρι τον ηλιο να ανεβει.......
Εμεις θα τον οριζουμε τον κοσμο ....γιατι ειναι ο δικος μας ο μοναδικος .. ο ντυμενος με εικονες και συναισθηματα .......μακρυα απο οτι γηινο και φθαρτο.......

με πιστευεις?

Δωσε μου το χερι σου, μας περιμενουν οι αισθησεις , μας περιμενει οτι ποτε κανεις δεν εζησε.......ελα να το ανακαλυψουμε.........

Καυσωνας 40+

Θυμαστε εκεινη τη λιστα?

Λοιπον κλιματιστικα ευρεθησαν , αγοραστηκαν , μεταφερθηκαν στην οικιαν μου και αναζητειται καποιος να τα τοποθετησει.

Απειρα τηλεφωνα εκανα, εβαλα ολους τους γνωστους μου που ασχολουνται με θεματα παρακειμενα του κλαδου των ψυκτικων αλλα φευ.Το πιο συντομο ραντεβου τοποθετησης που καταφερα να κλεισω ηταν Τριτη απογευμα. Παλι καλα γιατι ερχεται νεο κυμα καυσωνα λενε απο την Τριτη.

Ναι αλλα εγω τωρα τι θα κανω θα κατσω να καιγομαι στην Αθηνα?Και να αναζητω δροσια στις κοντινες παραλιες μαζι με οοοοοολους οσους θελουν το ιδιο?

Οχι φυσικα!!!! βαλιτσουλα, εισητηριακια , δωματιο ξενοδοχειου με ολες τις ανεσεις και μακρυα απο την τσιμεντουπολη.

Προορισμος: Αιγινα

Σιγα μην κατσω εδω να καιγομαι......

Στα πλοια , στα πλοια !!!

ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕεφυγααααααααααα.....

Επετειο χωρισμου

Τον γνωρισα σε μια ηλικια που πιστευα ακραδαντα στους μεγαλους ερωτες, στα παθη, σε κατι που σε κανει να χανεις τον εαυτο σου και να ζεις μονο επειδη υπάρχει στον κοσμο αυτος...
Εβλεπα τοσο πολυ στην εφηβεια μου, ταινες του Χολυγουντ της δεκαετιας του 50 , εκεινες τις ασπρομαυρες με τη Ριτα Χεηγουρθ να κανει στρηπτηζ πετωντας ενα μονο γαντι, τον Χάμφρευ Μπογκαρτ και την Λωριν Μπακολ με το τσιγαρο στα χειλη να ζουν συγκρουσεις, τη Λανα Ταρνερ ξανθια βαμπ να κοιταει με ηδυπαθεια τον Κερκ Νταγκλας που εσφιγγε τα χερια γυρω απο το λαιμο της......Ασπρομαυρα φιλμ που μιλουσαν για αυτοκαταστροφικους μεγαλους ερωτες.....τετοιον λαχταρουσα να ζησω....

Τον γνωρισα σε ενα σκασιαρχειο απο τα Ιταλικα με μια φιλη, οταν αποφασισαμε να παμε βολτα σε ενα συνοικιακο παρκακι ..τον ειδα απεναντι μου με ενα μπουφαν perfecto , τζην παντελονι και μια μπυρα Αμστελ στο χερι και νομιζω οτι τον ερωτευτηκα με την πρωτη ματια.....Τι ειδα στο βλεμμα του? Αναιδεια αλλα και μια διαχυτη μελαγχολια και απομονωση ......Ημουν μολις 19, ηταν καπου 20 ........
Αστειες ηλικιες....
Ηταν ο αγνωστος του παρκου , αλλα τυχαια γνωστος γνωστων της φιλης μου και εγω επεμενα να τον γνωρισω......ετσι και εγινε......

Μαζι του εζησα τοσα, οσα δεν πιστευα........πολλες πρωτες φορες......μεγαλωσαμε μαζι μια μεταεφηβεια με εντασεις και παθος , τουλαχιστον εγω ετσι ηθελα να το ζω.
Εχω αυτο το χαρισμα η ελαττωμα , φερνω τις καταστασεις στα μετρα μου....
Μειναμε μαζι εφτα χρονια , ενα περιεργο ζευγαρι για γνωστους και φιλους ......

Ηταν το αγορι που ερωτευτηκα τρελλα , που με παρεσυρε σχεδον παντα σε μια πραγματικοτητα εξω απο την καθημερινη μου, σε μια περιοδο της ζωης μου, που παρολο που ημουν τοσο ερωτευμενη , ημουν ταυτοχρονα και τοσο δημιουργικη για τον εαυτο μου....Δουλευα, σπουδαζα, και διασκεδαζα με ολες μου τις δυναμεις , τα εκανα ολα και ακουραστα θυμαμαι , το 24ωρο δε μου εφτανε.....ηθελα να εχω και αλλο και αλλο.
Ηταν εκεινος που λιγο πριν χωρισουμε σκεφτομουν οτι θα μπορουσα να τον φανταστω συζυγο μου....Ομως χωρισαμε.....

Πονεσα παρα πολυ ...δεν μπορουσα να ζησω πιστευα χωρις αυτον και αυτο με σκοτωνε.....περασα καποιους μηνες πολυ ασχημους...εψαχνα να βρω αιτιες, λαθη μου (παντα), τι δεν εκανα καλα και τον εχασα, εψαχνα να βρω νοημα να ζω και δεν μπορουσα να βρω καποιο.....τιποτα, αφου ελειπε αυτος....
Θυμαμαι νυχτες με βλεμμα καρφωμενο στο ασπρο ταβανι και τελεια αρνηση για τα παντα, ουτε ο υπνος με ηθελε συντροφια, θυμαμαι ενα σωμα κουρασμενο και ενα μυαλο να αρνειται να ησυχασει.....ελειπε εκεινος και ελειπε το νερο, το φως, η τροφη ολα...
Ημουν στα ορια της καταθλιψης......
Αλλα μια μερα , γυρισε ο διακοπτης και ειπα οτι εδω δεν ειναι Χολυγουντ της δεκαεταιας του 50 και ο εν λογω δεν ηταν κανενας ηρωας του σεληλόηντ , ουτε εγω η μοιραια ντιβα........

Ολα ηταν απλα και δεδομενα...
Ενας δεσμος , δυο νεα παιδια, απειρα, που εκαναν τα παντα για πρωτη φορα και ισως και να ερωτευτηκαν με τη δυναμη που τους εδινε εκεινη η εποχη....
Δε μετανοιωσα ποτε που τον γνωρισα που τον ερωτευτηκα, που εζησα μαζι του ολα οσα εζησα..μαζεψα εμπειριες, ζωντας μια περιοδο της ζωης μου πατωντας μονιμα γκαζι ...
απλα σημερα ξερω πια, ποσα περισσοτερα ζητουσα απο αυτον ...τι ρολο του εδινα παντα να παιξει, που μπορει και να μην ειχε ποτε φανταστει .....και που τελικα δε θα μπορουσε ποτε να παιξει
ακομα τον θυμαμαι γλυκα και ξερω οτι πιθανοτατα θα ειναι ευτυχισμενος σημερα με την οικογενεια που δημιουργησε......

κατι τετοιες μερες αν κοιταξω το ημερολογιο και το θυμηθω τοτε θα σκεφτω πως χρονια πριν αυτη η ημερομηνια σημαινε οτι το επομενο καλοκαιρι μαζι του δε θα ερχοταν, οι κοινες διακοπες θα ηταν απλως παρελθον ......και χαιρομαι που ειναι ενα γλυκο συναισθημα νοσταλγιας αυτο που εχει μεινει .....ετσι κι αλλιως .....

οι παληες αγαπες πανε πάντα στον Παραδεισο

imagine....heaven ...