Την κλεινεις ησυχα ησυχα και φευγεις ελαφροπατώντας , γιατι δε θελεις να σε σταματησει τιποτα και κανεις ....Τη χτυπας δυνατα, μηπως και ο αλλος ακουσει το θορυβο και ξυπνησει......Γυριζεις το κλειδι και κλειδωνεις ενα αδειο σπιτι , αφηνωντας ενα γραμμα στο τραπέζι της κουζινας και ελπιζοντας να μη σε ξεχασουν ποτε....
Αθορυβα....τα τελευταια χρονια ετσι κανω ...αποχωρω αθορυβα, εξαφανιζομαι σιγα σιγα ....
Παλια θυμαμαι ηθελα να κανω εντυπωσιακη εξοδο ...Να πω , να βγαλω απο μεσα μου, να τσιριξω, να πεταξω και κανενα τασακι, χαχαχαχαχαχα, και μετα εδινα και μια ...Μπαμ!!! και μονο που δεν την εσπαγα την πορτα....(να εχω και τη χαρα να τον αφηνω να επιδιορθωνει , ετσι για να με θυμαται καλυτερα...)
Τωρα τιποτα .....
Δεν εχει και νοημα και ειναι και χασιμο χρονου και ενεργειας.....
Και φευγω πιο συντομα απο παλια ....
Παλια περιμενα , ελπιζα δηλ οτι δεν ειναι ετσι , οτι κατι καταλαβα λαθος , οτι θα διορθωθει μωρε...Ναι , καλα!! με αυτο το πλευρο να κοιμασαι ......
Εχω μια φιλη που προσπαθει να χωρισει τωρα και δε χωριζει γιατι φοβαται αυτον και τις αντιδρασεις του στα παιδια και ζει μια κατασταση που αν τη ζουσα "εγω στη φυλακη και αυτος στο χωμα"....οχι οτι δε φταιει η φιλη μου , αλλα αυτη ενταξει πες μανα με δυο παιδια και χιλιες ανασφαλειες....εκεινος ο γάιδαρος? Τι παριστανει ? Που τωρα εχει στρογγυλοκαθισει στη μητερα του , παει για καφεδες με τους κολλητους του και κλαιει τη μοιρα του που τον παρατησε και δεν τον αγαπησε ποτε και μετα τις φορτωνεται και δυο φορες την εβδομαδα (μενει εκει για να προσπαθησουν παλι), να της πει πως αυτη φταιει που χαλαει το σπιτι τους και σκοτωνει την αγαπη τους ....
Ηelloooo! δε φταιει μονο ο ενας ? και φιλε , εχεις και δυο παιδια , δεν ειστε μονοι να το παιζετε μ αγαπας , δε μ αγαπας....
Με εχει τοσο νευριασει ο κυριος...Της κανει συναισθηματικο ψυχαναγκασμο και δε λεει να κρατησει τα παιδια μια μερα να την ξεκουρασει.
Ασε το πηγαινε ελα του, σε χωριζω , δε σε χωριζω...
Οχι και οτι αυτη δε φταιει, που την εχουν κατακλυσει οι ανασφαλειες και ουτε ξερει τι να κανει . Να τον κρατησω μου λεει ετσι για να υπαρχει σαν παρουσια για τα παιδια ? η να τον αφησω και να τρεχω σαν την τρελλη?
Προσπαθω να της εξηγησω, οτι φαινεται απο χιλομετρα, οτι σαν την τρελλη θα τρεχεις και ετσι και αλλιως.....
Ανθρωπινες σχεσεις!! Το πιο ευκολο πραγμα .....δε λεω...
Αλλα πάντα πρεπει να σκεφτεσαι οτι υπαρχει το αυριο που ξημερωνει και οτι εκει εξω μπορει να υπαρχει κατι πολυ ομορφο και βρε αδελφε ....
Ολοι εχουμε δικαιωμα στο λάθος!
Πρεπει να το κουβαλαμε αυτο το λαθος μια ζωη?
και παραπανω δηλαδη να ειναι τα λαθη...δεν πειραζει.....διορθωνονται ....
αρκει να μη φοβασαι το κοκκινο στυλο που τα διορθωνει....
Το μυστικο ειναι ...το "παμε παλι απο την αρχη , πάμε σαν αλλοτε" με διαθεση καλη , φορωντας καινουργια ρουχα (και παλια αγαπημενα να ειναι με ενα καινουργιο αξεσουαρ την κανει τη δουλεια του) , ενα γλυκο χαμογελο και εξω απο την πορτα ....
Πατας και το κουμπι στο ασανσερ και κατεβαινεις σιγοσφυριζωντας για να δεις τι αλλο κρυβεται εκει εξω ......
Χωρις φοβο και χωρις ζορι.........
Ηρεμα και απλα ,
αλλαζεις κεφαλαιο με την ευχη να ειναι αυτο που θα γραψει ΤΕΛΟΣ στην αναζητηση σου για την ευτυχια που παντα ονειρευοσουν .......
ΥΣ
Μη μου θυμωσετε αλλα παλι θα εκδραμω .....Οσο βλέπω εξω απο το παραθυρο του γραφείου αυτα τα γκριζα φθινοπωρινα συννεφα , τοσο ανυπομονω να ξημερωσει η μερα αυριο στο βουνο και να βγω να περπατησω μεσα στο ψιλοβροχο.....
3 σχόλια:
Όλα σου τα λάθη τα κουβαλάς. Είναι ένα δισάκι. Ένας θησαυρός που εξαρτάται από το πως θα τον χρησιμοποιήσεις για το αν θα είναι ή όχι χρήσιμο ή άχρηστο.
Περιέργως (όχι και τόσο αν το καλοσκεφτείς) είχα μια παρόμοια συζήτηση χθες το απόγευμα ξέρεις με ποια... Με εκείνη που δεν εννοεί να καταλάβει ότι τα λάθη είναι ένα δώρο που παίρνουμε και πρέπει ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ από αυτό και να χιμάμε σε καινούργια λάθη. Ποτέ στα ίδια.
Πάμε για νέα αρχή κουβαλώντας όμως το παρελθόν και πρέπει να το βάλουμε στη θέση του... να μην επηρρεάσει με λάθος τρόπο το μέλλον! και θέλει δουλειά αυτό... εσωτερική και εξωτερική.
το κουβαλαμε αλλα δεν το αφηνουμε να γινει ασηκωτο ...
συμφωνω καρδουλα μου και συμφωνω πιο πολυ και για το ποση δουλεια χρειαζεται αυτο....
Άσχετο για να προσθέσω στην αισιόδοξη εκδρομή σου έβαλα ένα μπλογκακι μιας φίλης στο δικό μου :) Δες το!
Δημοσίευση σχολίου