Aπαγγελίες

Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω Eγώ που κάποτε σ' άγγιξα με τα μάτια της πούλιας Kαι με τη χαίτη του φεγγαριού σ' αγκάλιασα και χορέψαμε μες στους καλοκαιριάτικους κάμπους Πάνω στη θερισμένη καλαμιά και φάγαμε μαζί το κομένο τριφύλλι Mαύρη μεγάλη θάλασσα με τόσα βότσαλα τριγύρω στο λαιμό τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου.

Αμοργός , Ν. Γκάτσος

Τόσο η νύχτα,τόσο η βοή στόν άνεμοΤόσο η στάλα στόν αέρα,τόσο η σιγαλιάΤριγύρω η θάλασσα η δεσποτικήΚαμάρα τ’ουρανού με τ’άστραΤόσο η ελάχιστη σου αναπνοήΠού πιά δέν έχω τίποτε άλλοΜές στούς τέσσερις τοίχους,τό ταβάνι,τό πάτωμαΝά φωνάζω από σένα καί νά μέ χτυπά η φωνή μουΝά μυρίζω από σένα καί ν’αγριεύουν οί άνθρωποιΕπειδή τό αδοκίμαστο καί τό απ’αλλού φερμένοΔέν τ’αντέχουν οί άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούςΕίναι νωρίς ακόμη μές στόν κόσμο αυτόν αγάπη μου Να μιλώ γιά σένα καί γιά μένα.

Μονογραμμα , Οδ. Ελυτης

------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------------------------

Ημουν στην εκτη δημοτικου

οταν η δασκαλα μας ειχε τη φαεινη ιδέα να κανει διαγωνισμο απαγγελιας ποιηματος στην ταξη.....

τον κερδισα...

ηταν ενα δυσκολο ποιημα και θυμαμαι οτι εβαλε ολη την ταξη να το διαβασει

δεν ηταν ειπε σε μενα μονο το ηχοχρωμα ηταν οι σωστες παυσεις που εκαναν το ποιημα να ακουγεται ετσι οπως θα ηθελε ο ποιητης να ακουγεται

θα μου πειτε υποκειμενικη κριση μιας δασκαλας ....

ναι αλλα εγω ειμαι ακομα περιφανη για εκείνη την τοσο μικρη διακριση ...

η blue lady και η done for ζητησαν ενα ποιημα απο εμενα και εγω οπως σωστα μαντεψαν χαριζω ενα στην καθε μια , γνωστα , αγαπημενα και αθανατα.....