Δευτέρα, Ιανουαρίου 15, 2007

O καθρεφτης μου




...καμμια φορα σκέφτομαι πως σε γνωρισα και λέω πως ολα ηταν για να γινουν ετσι ....
....λενε πως οτι φοβομαστε πιο πολυ αυτο μας κυνηγαει ......
....και μετα ηρθες και αρχισες να μου μιλας
και σιγα σιγα ξεκινησα ενα ταξιδι στα θελω μου.....
....αρχισα να βλέπω εμενα ξανα...
...δειλα στην αρχη αλλα μεσα απο τα δικα σου ματια........
....«ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΩΡΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΑ ΑΓΓΙΞΟΥΜΕ......
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ»

4 σχόλια:

Αερικό είπε...

Που πήγε το προηγούμενο comment μου;

Ανώνυμος είπε...

Καλά ταξίδια καπετάνισσα.
Θα περιφέρομαι να διαβάζω να παριστάνω το ανώνυμο μέχρι να κάνω account.

Με αΦάπη,
"Τα 23 κακά της μοίρας σου"

Αερικό είπε...

Α ήρθε και η ανώνυμη αΦάπη! Και στα δικά σας και στα δικά σας :p

Ανώνυμος είπε...

Για να κάνουμε δικά μας θα πρέπει να υποστείτε απορίες απείρου κάλλους και είμεθα φιλάνθρωποι.

θα αρκεστώ να είμαι τα 23 κακά της μοίρας της και να φροντίσω να έχει όρτσα τα πανιά.