Παρασκευή, Μαρτίου 23, 2007

φαντασου


λέει,
καποια στιγμη
να με αναζητησεις
και να μη με βρεις εκει.....

Πέμπτη, Μαρτίου 22, 2007

just....

waiting .....
................
.............................

Τετάρτη, Μαρτίου 21, 2007

λες....

Ο ανεμος που λυσσομανά,
τα μαυρα συννεφα
και η βροχη που πεφτει λοξα και με δυναμη

να σημαινουν θλιψη?

Με ποιο παραμυθι να κοιμηθω αποψε;.....




Παταω το κουμπι και σβυνει η οθονη.....

εχει παει η ωρα μια και ......μετα τα μεσανυχτα....

εχει εναν απιστευτο αερα εξω...

σκεφτομαι οτι αυριο θα ειναι μια βεραντα γεματη αναποδογυρισμενες γλαστρες και χωματα.....


ανοιγω το φως στο διπλανο δωματιο και κοιταζω το κρεββατι...

μηχανικες κινησεις .....σηκωνω το ασπρο μπλε ριγε παπλωμα και ξαπλωνω.....


πιθανοτατα θα καθεσαι στο γραφειο σου και θα μελετας......

περιμενα...

ενα σημα ....αλλα ξερω πως οταν θυμωνεις, θυμωνεις πραγματικα....

με εσενα, με εμενα, με τις καταστασεις, με ολη αυτη την ενταση που μας περικυκλωνει ...


ξαπλωνω .....το χερι μου αγγιζει καπου διπλα , σε ενα αλλο χερι ακουμπουν τα ακροδαχτυλα μου........


Μικρη οταν εισαι για να κοιμηθεις , σου λενε παραμυθια και ειναι εκει παντα το πριγκηποπουλο, οι νεραϊδες, ο αγγελος, καποιος εκει οταν κοιμασαι .....δεν εισαι ποτε μονη.....

θελω να αποκοιμηθω αγκαλια με το δικο μου παραμυθι....μη με αφησεις αποψε μονη ........


κλεινω τα ματια....
καληνυχτα

Τετάρτη, Μαρτίου 14, 2007

....ματια γεματα θλιψη...


Την κοιταζε , ετσι καθισμενη στην πολυθρονα απεναντι του, με το προσωπο κρυμμενο στα χερια της.....και τους λυγμους να πλανταζουν το κορμι της
Τοσο μικροκαμωμενη και λεπτη σχεδον ευθραυστη

Ετρεμε και αυτος , ηξερε πως αν σηκωνε τα ματια της και τον κοιταζε, αν καθρεφτοζοταν για λιγα μονο δευτερολεπτα στις πρασινες λιμνες της, θα λυγιζε......

Και δεν επρεπε να λυγισει

Επρεπε να φυγει .....Να γυρισει να κανει τρια βηματα, ν ανοιξει την πορτα και να φυγει ........δεν αντεχε να τη βλέπει να κανει και αλλα λαθη.....Ηταν πληγωμενη και το ηξερε απο εκεινη την πρωτη κουβεντα που εκαναν .....το καταλαβε οταν του ειπε

"Θέλω να σου πω σ αγαπω.... με αφηνεις; Θελω να σου πω σ αγαπω και να δω πως θα μου φανει ; "

Τον ειχε παραξενεψει αλλα την αφησε ...και βρεθηκε να τον κοιταει στα ματια με εκεινο το βλέμμα πληγωμενου ζωου και να του λεει "Σ αγαπω "
Και την ερωτευτηκε το επομενο δευτερολεπτο.........

Επεσε στην παγιδα της .........Το μονο που ηθελε ηταν να την κανει καλα .....να γιατρεψει τις πληγες της , να την κανακεψει και να της δωσει τα παντα ........να την πεισει οτι κανεις και τιποτα δε θα την πληγωνε πια ,γιατι θα ηταν παντα αυτος εκει........

Επαιξε και εχασε.........εκεινη εζησε κοντα του, χαμογελαγε , ετρεχε , επαιζε και παντα μα παντα οταν τον κοιταζε εβλεπε στα ματια της μια σκοτεινια .........δεν μπορουσε να τη λυτρωσει , δε μπορουσε να βρει το κλειδι να ξεκλειδωσει το λαθος.......
Ακομα και οταν την ειχε στην αγκαλια του και τον κοιταζε την ωρα που εκαναν ερωτα....το εβλεπε.........δεν εφευγε η θλιψη ..........

Ποτε δεν του ειχε πει .......δεν ηξερε το παρελθον της .....Στην αρχη δε ρωτησε και εκεινη δε θα του ελεγε, το ειχε καταλαβει ...ομως μετα, μετα γινοταν ολο και πιο επιμονος να τη ρωτα και εκεινη απεφευγε και αλλαζε κουβεντα....καμμια φορα τον κοιταζε και του χαμογελουσε και του ελεγε

«Πριν απο σενα το τιποτα»
Και ομως αυτος το εβλεπε οτι το πριν απο αυτον ηταν «Τα παντα»......


Την κοιταξε παλι .........δεν ειχε σηκωσει το βλεμμα της .......ενα κουβαριασμενο γατακι.........φορουσε εκεινο το λευκο νυχτικο και αξαφνα τη φανταστηκε λιγες ωρες πριν ,πως ξετυλιγε το κορμι της πάνω στο δικο του, τα μαλλια της που χαϊδευαν την πλατη του και τα χειλη της που του ψιθυριζαν ερωτολογα........του ελεγαν παντα οτι ηθελε ν ακουσει απο αυτην.....και μετα παλι εκεινο το βλέμμα .............

Πισω της το φως εμπαινε απο το παραθυρο με την τραβηγμενη κουρτινα ........

«Θεε μου γιατι ;» σκεφτηκε

Εκανε τρια βηματα , εκλεισε την πορτα πισω του και περπατησε τον αδειο διαδρομο προς την εξοδο . ....Ηξερε πως εκεινη δε θα εκανε καμμια κινηση να τον σταματησει


ΤΕΛΟΣ
(Καθε ομοοιοτητα της δημοσιευμενης ιστοριας με προσωπα ή καταστασεις ειναι εντελως συμπτωματικη ....)

Δευτέρα, Μαρτίου 12, 2007

Κοριτσιστικα ροζουλια ονειρα....



Forever and ever......

Χρησιμοποιησα τη λεξη κοριτσιστικα για να περιγραψω καποιες σκεψεις μου και μου ειπες με αυτον τον χαρακτηριστικο σου τροπο
"βρε καλη μου τι κοριτσιστικα? γυναικεια!!! Ολοκληρη γυναικα πια"

χαχαχαχαχα

Οχι αρνουμαι !!!!Πεισμωνω.....
Κοριτσιστικα .....ετσι θελω να ειναι τα ονειρα μου και τα θελω μου
Ανυποψιαστα μακρυα απο εμπειριες, στεγανα και φρεναρισματα......
Θελω να μπορω ακομα να μη σκεφτομαι με ορια
Να μπορω να θελω και να φανταζομαι οτι ολα ειναι εφικτα να γινουν
και οτι καπου εκει εξω βασιλευει ο ερωτας......

Αν παψω να σκεφτομαι ετσι θα ζω μεσα στον κυνισμο και την πεζη καθημερινοτητα.......

Ονειρευομαι οτι θέλω , ποθω το ανεφικτο και ζω για την επομενη στιγμη μαγειας που μου επιφυλασσει η ζωη ..........

Αφηστε με στο πουπουλενιο μου ροζ συννεφο
Ειναι ωραια εδω ψηλα!!!!!

Δευτέρα, Μαρτίου 05, 2007

Γουιλιαμ Σαιξπηρ


Δεν ειναι η αγαπη μπαίγνιο
του καιρού
που αυτος θεριζει ροδομαγουλα

και χειλια

η αγαπη δεν πηγαινει με ωρες και

με μίλια

γιατι θα βρει την ακρη, πάντα
και
παντου.

Αν τουτο ειν' πλανη κι αποδειχνεται
σ' εμε,
ουτ' εγραψα, ουτε αγαπησε

ανθρωπος ποτε ......

Κυριακή, Μαρτίου 04, 2007

...μεσανυχτα και κατι



Ανοιχτη η τηλεοραση στο μεσα δωματιο...ενα αφιερωμα στο Στρατο....
....τι τραγουδια...μονο ενα ποτηρι ουϊσκυ με παγο μπορει να τα συνοδευσει , ελεγα οτι θα επινα κοκκινο κρασι και θα εβλεπα το χαλκινο φεγγαρι.... γυρισα ομως πριν λιγο....και βρεθηκα εδω μπροστα στην οθονη.... mail check....

Που να σαι τωρα...ειπες θα λειψεις μαλλον δυο μερες και ακομα να φανεις......
....θα θελα αυτο το παιχνιδι να τελειωνε....πάντα εχω εκεινο τον φοβο που κρυβεται καλα , οτι δε θα ερθεις....οτι θα χαθεις ...ετσι ξαφνικα... μετα σκεφτομαι πως θα ηθελα να ξυπνουσα σε ενα παραλληλο συμπαν και να ηταν ολα αλλιως ........ ποσα να αντεξουν και τα ονειρα μας..........

Αχ βρε Στρατο.......πολυ πονος το μπουζουκι στα τραγουδια σου.....

Αραγε ποτε θα μου χορεψεις εκεινο το ζεϊμπεκικο.??........

Παρασκευή, Μαρτίου 02, 2007

Ισως φταινε τα φεγγαρια















...Λενε πως η ανοιξη ειναι αναγεννηση...δεν ξερω ....
ερχεται μαζι με μια εκλειψη σεληνης..
αυριο το βραδυ το φεγγαρι θα παρει χαλκινο χρωμα...
.....

σου εχω πει πως αισθανομαι την ωρα που μου λειπεις?
...ασφυκτιω....θέλω να μπορω να σε αγγιξω εκεινη ακριβως τη στιγμη...να δω τα ματια σου και δεν εισαι πουθενα ......

.....θέλω παγωτο σοκολατα με σιροπι βυσσινο πανω σε σπιτικο σουφλε σοκολατας...αμαρτια λετε ε?? δε με νοιαζει....εξω απο το παραθυρο λάμπει ενας ανοιξιατικος ηλιος .....και αυτο μου αρεσει...αρχιζω ηδη να ονειρευομαι καλοκαιρινες εικονες.....


Το Πασχα πεφτει νωρις αλλα εγω θέλω να ειμαι μακρυα απο την πολη....στην Εξοχη..το επομενο βημα.....

ενας φιλος μου εστειλε στο μεηλ προχθες μια φωτογραφια με μαργαριτες ...σταματησε το αυτοκινητο στην ακρη του δρομου για να βγαλει φωτογραφια τις μαργαριτες να μου τη στειλει.............τον ευχαριστω.....γι αυτο ειναι οι φιλοι....να σου ομορφαινουν τη ζωη....



αυριο το βραδυ , θα κατσω στη βεραντα με ενα ποτηρι κοκκινο κρασι και θα κοιταζω το χαλκινο φεγγαρι.....

Ξερω πως παλι θα μου λειψεις.........